Referenties

Donya en Daphne blij met regelmatige check

Mijn pony Donya en ik zijn al een hele tijd erg blij met Jessica als osteopaat!

Donya is een kruising haflinger x groninger van elf jaar. Donya is als jaarling in het stroomdraad blijven hangen met een achterbeen. Na anderhalf jaar revalideren kwam ze er bovenop, maar met de boodschap dat ik met haar maar rustige bosritjes moest gaan maken en per dag maar moest bekijken hoe het ging. Met dit gegeven in mijn achterhoofd is er bij Donya altijd veel controle geweest van o.a. de dierenarts, de fysiotherapeut en ook de osteopaat.

 

Donya bleek wat dressuurtalent te hebben en is op dit moment Z2 dressuur startgerechtigd tussen de paarden met mijn bijrijdster Anouk. Telkens als ze een klasse verder kwamen konden we altijd terecht bij Jessica die Donya vaak voor wat kleine dingetjes behandelde, regelmatig voor helemaal niets en heel soms voor iets groters.

 

Ik ben blij dat Jessica vaak snel langs kan komen als ik denk dat er iets niet lekker zit bij Donya. Al is het maar om even te checken of mijn gevoel klopt. Jessica gaat goed met paarden om en is heel rustig en geduldig. Ze legt mij goed uit wat er mis is en wat ze daaraan kan doen. Donya zit mede door Jessica heel goed in haar vel!

 

Daphne en Donya

 

 

Verhaal van Orion en mij

Ik heb Orion al als veulentje, zelf zadelmak gemaakt en ingereden. Hij was van jongs af aan al een rustig paard die zich niet zo snel druk maakt om dingen. Daarbij ook flegmatiek met rijden, dus goed voorwaarts lopen en snel aan het been was altijd moeilijk. Nadat hij ingereden was heb ik eerst een jaar alleen maar buiten gereden met hem, daarna steeds meer opgepakt met dressuur want ik ben een echte dressuurmuts.

 

Na een jaar steeds meer dressuurwerk  ging het niet meer in een stijgende lijn, maar eerder in een neerwaartse lijn. Hij wilde steeds moeilijker aan elkaar lopen en over de rug nageeflijk. Hij heeft ook altijd de rechtergalop heel moeilijk gevonden en kon nooit nageeflijk aanspringen. Eerst dacht ik aan een paard wat dressuur niet zo leuk vond, dus veel afgewisseld. Daarna dacht ik dat het gewoon puberen was en vervelend gedrag en niet willen werken voor je als het moeilijk wordt. Maar wat zat ik ernaast!!!!

 

Toen hij op gegeven moment zelfs onregelmatig ging lopen was ik er klaar mee en heb ik mijn osteopaat toen gebeld om hem na te laten kijken. Ze gaf aan dat hij vast zat in zijn rug en heeft dat losgemaakt.  Zadelmaker erbij gehaald en zadel opnieuw op laten vullen. Daar werd hij al stuk beter van, maar niet voor lang. Het probleem kwam elke keer na een week na een osteopathische behandeling weer terug; stug zijn, niet nageeflijk kunnen lopen.

Toen gaf mijn paardensportmasseuse mij de tip om een andere osteopaat te proberen en hem uitgebreider te laten onderzoeken. Met thermografie en een dierenarts kwam er uiteindelijk uit dat hij over zijn hele lijf helemaal vastzat door het compenseren. De echte oorzaak zat in zijn CTO gebied, die mijn eigen osteopaat nooit heeft kunnen vinden als oorzaak van al het vastzitten in zijn rug (door andere opleiding?). Mijn paard was dus gewoon uit gecompenseerd en op! En dat terwijl ik dacht aan een moeilijk paard wat dressuur niet leuk vond. Hoezo niet werkwillig? Hij heeft letterlijk gelopen tot hij erbij neer zou vallen voor mij. Gelukkig was 1 behandeling van een osteopaat (met juiste opleiding) genoeg om hem weer los te krijgen. Sindsdien heb ik een veel extraverter paard (hij was altijd heel introvert) die veel voorwaartser is geworden en best netjes nageeflijk kan lopen en ook in de rechtergalop kan aanspringen.

 

Omdat die osteopaat die hem toen behandeld heeft wat ver weg woont, heb ik Jessica (staat op 5 min afstand van mijn stal) gevraagd of zij Orion nu af en toe wil nakijken. Zij heeft dezelfde opleiding gehad en kan ook het moeilijke gebied van de CTO vinden en behandelen. Het ging daarna gelukkig een hele tijd goed met Orion en met dressuur. Tot ik een keer een slecht passend zadel op Orion had gelegd om te passen. Had er maar 5 min mee gereden, maar daarna veranderde hij weer in scheef en niet nageeflijk willen lopen.

 

Jessica kon hem toen heel snel nakijken en vond weer een blokkade in zijn CTO door dat slechte zadel. Gelukkig was ze er nu snel bij en sinds de behandeling loopt hij weer als een zonnetje. Het is erg fijn dat Jessica heel erg met je meedenkt en snel langs kan komen om te voelen, als je maar alleen een niet-pluis gevoel hebt. Gelukkig weet ik nu van Orion ook dat hij niet heel snel aangeeft dat hem iets pijn doet en dat hij eerder doorgaat en gaat compenseren in zijn lichaam dan echt staken. Dus komt Jessica zo 2 a 3 keer per jaar voor controle. Erg fijn!!!

 

Een dierenarts had Orion niet kunnen behandelen voor zijn problemen. Ik ben dus erg blij dat ik nu een goede osteopaat ken en een die mijn paarden goed kent! Een echte aanwinst.

 

Anouk en Orion

 

 

Noka is 23 en loopt endurance!

Noka is waarschijnlijk een halve arabier, ze is ongeveer 23 jaar oud en nu alweer bijna 10 jaar in mijn bezit. Wij hebben aardig wat wedstrijden in de B dressuur gereden, voordat we 10 punten bij elkaar gesprokkeld hadden, maar... op 8 oktober 2011 is het ons gelukt en we mogen L1 starten.

 

Hierna is ze in de loop der tijd, tijdens de rechter galop, met haar achterhand gaan omspringen waardoor we gekruist galoppeerden. Dit ging niet vanzelf over en door de spanning die het met zich mee bracht ( terug naar draf, opnieuw aanspringen in galop ) werd het alleen maar erger. Van mijn pensionhoudster kreeg ik de tip om er een osteopaat bij te halen en haar zo na te latenkijken. Gezocht via internet en zo kwam ik Jessica tegen. Op 27 juli 2012 is Jessica voor het eerst geweest en Noka heeft een aardige behandeling ondergaan, want haar onderrug zat behoorlijk vast. Vervolgens twee weken rust op de wei en daarna rustig oppakken door te beginnen met longeren aan de dubbele lijn. Nadat ik weer was gaan rijden zat de spanning van het omspringen nog in mij dus ze sprong nog wel om, maar zeker niet meer zo veel en zo makkelijk. Op 21 september 2012 is Jessica voor controle geweest en Noka was enorm opgeknapt. Door deze omstandigheden zijn we in 2012 niet aan de dressuur wedstrijden toegekomen. In 2013 is het er eigenlijk ook niet van gekomen en intussen hebben we een andere tact van sport ontdekt namelijk: ENDURANCE.

 

Afgelopen 14 september hebben we onze eerste endurance wedstrijd gereden te Otterlo. Wat is dit gaaf en wat hebben we genoten. De starts waren om de twee minuten en achter mij zat een jonge dame met een schimmel. Het liep wel lekker zo samen en we hebben de gehele wedstrijd verder samen uit gereden. Dit is voor de paarden ( als het tempo onderling goed klikt ) ook veel fijner. In de Klasse I ( 25 t/m 39 km ) kun je per wedstrijd 3 punten behalen en na 15 punten mag je over naar de klasse II. De afstand die we gereden hebben was 30 km en het ging super. We hebben 2 punten behaald. Het endurance seizoen is nu afgelopen, dus volgend jaar hopen we onze tweede wedstrijd te kunnen starten. Onderweg kan ze wel heel druk worden en gaan stuiteren omdat ze er in galop voor wil gaan. Dit moeten we nog goed onder controle zien te krijgen, maar gelukkig train ik met iemand die dit al veel vaker heeft gedaan en mij goed kan helpen; rijtechnisch en met tips.

 

Na de wedstrijd ( en zeker na haar gestuiter ) vond ik het wel belangrijk om haar door jou ( osteopaat ) na te laten kijken. Ze is al op leeftijd en aangezien we toch intensief blijven trainen, wil ik wel de zekerheid hebben dat haar rug goed is. Als het seizoen volgend jaar weer gaat beginnen, of na de eerste wedstrijd wil ik wel weer graag een nieuwe controle afspraak maken. Zo hoop ik haar goed en gezond te houden en zeker nog een aantal jaar te mogen genieten. Misschien zelfs nog wel klasse II ( 40 t/m 79 km ) te kunnen starten.

 

Dank je wel voor je goede zorgen en tips.

Marjolein

 

 

Jelke en Karin blij met Jessica

Ik, Karin, ben in het bezit van een Friese ruin. Als 3 jarige gekocht en zelf zadelmak gemaakt en ingereden. Ondanks zijn leeftijd had hij al een voorgeschiedenis waardoor hij weinig vertrouwen had in de mensheid. Deze problemen zijn  gaandeweg rustig opgelost.  Hij werd steeds braver en nu kan ik alles met hem doen.

Toch had Jelke een groot probleem. Lui, niet aan het been en niet voorwaarts. Je komt steeds met winstpunten thuis na een dressuurwedstrijd maar het voelt niet goed!  Voor de dressuur ontstaat dan toch een probleem naarmate je hogerop komt, vooral als je dit probleem niet krijgt opgelost en dan spreek ik in jaren!

 

Leeftijd, rijpheid (Friezen zijn laat) dus hem de tijd gegeven.  Rijkunstige ondersteuning,  ander voer, de zadelmaker erbij, uitsluiten van kreupelheden en de hoefsmid hielpen geen van allen. Eigenlijk wist ik het niet meer en via via hoorde ik van Jessica en osteopathie. 

 

Jessica heeft Jelke onderzocht en vond blokkades in zijn rug/lendenen. Jelke is 1x behandeld en 1x gecontroleerd na 8 weken.  Tijdens de behandeling zag ik JeIke veranderen van een wantrouwig paard naar een ontspannen paard die zich liet helpen en dat is heel wat voor hem bij een vreemde.  Ik kreeg  in een week of 4 een ander paard terug. Hij werd vrolijk voorwaarts, hulpen moesten zeer gedoseerd worden want vergeleken met voor de behandelingen werd hij hypergevoelig. We konden weer starten en Jelke had plezier in het werk.

 

Eind 2011 werd ik in de losrijring van een wedstrijd aangereden door een KWPNer die ergens van schrok. Deze stuiterde op zijn achterhand. De wedstrijd werd niets meer. Niet kreupel maar zeer gespannen en wit van het zweet liep hij zijn proef daarna. In de weken daarna was hij strak in zijn lijf,  lang en laag rijden hielp niets en hij liep scheef. Jessica gebeld en zij  vond wederom een probleem in zijn lendenen. Zijn problemen verdwenen weer na een behandeling.

 

Mijn ervaring met Jelke heeft geleerd dat osteopathie een belangrijke aanvulling is voor het welzijn van mijn paard, niemand kon wat vinden, maar Jelke had achteraf duidelijk een fysiek probleem.  Jessica ook namens Jelke bedankt!

Karin & Jelke, Elspeet

 

Een goede osteopaat is goud waard!

Wij hadden geen ervaring met osteopathie en waren zelfs een beetje sceptisch. Vanwege een paard met lange tijd vage klachten na een ernstige koliekaanval en hormonale problemen, al lange tijd gedokterd bij vooraanstaande paardenklinieken toch de gok gewaagd.

 

Het effect van de behandeling was ongekend. Van een niet fit, energieloos paard kregen wij onze spring in het veld terug. Ook de hormonale klachten zijn enorm verminderd. Na deze ervaring hebben we direct de hulp van Jessica ingeschakeld nadat één van onze handelpaarden bij een slechte trainingstal helemaal was vastgereden. Het paard is een heel goede beweger, maar daar was niks van over. Ze had pijn, afwijkend lichaamsgebruik en was chagrijnig.  Ook na behandeling van Jessica heeft ze nog eventjes nodig gehad, maar inmiddels loopt ze weer de sterren van de hemel.

 

Jessica heeft nu diverse paarden (en zelfs 2 van onze honden) behandeld. Bij alle paarden geldt dat ze de behandeling heerlijk vinden en er allemaal baat bij hebben gehad. Jessica is deskundig en gaat heel gemakkelijk en natuurlijk met de paarden om, mede dankzij haar kennis als gedragsdeskundige. Ook voor advies na een behandeling konden we bij haar terecht. Jessica heeft liefde en passie voor paarden!

 

Yvonne en Marion, Zus en Zo